Cuba
ฮ่องกง
หัวข้อคุยที่คนฮ่องกงชอบมากคือ เรื่องของคนจีนแผ่นดินใหญ่ ถึงแม้ตอนนี้ฮ่องกงจะเป็นส่วนหนึ่งของจีน แต่เพราะเกาะฮ่องกงอยู่ใต้อาณัติอังกฤษมากว่า 150 ปี ทำให้ไม่มีความรู้สึกว่าตนเป็นคนจีน ถ้ามีใครเปิดประเด็นเรื่องนักท่องเที่ยวจากจีนแผ่นดินใหญ่ ที่ทะลักมาเที่ยวและถลุงเงินที่ฮ่องกง จะต้องมีคนอื่นมาขอมีส่วนร่วมด้วยแน่นอน หัวข้อเม้าส์ส่วนใหญ่จะเกี่ยวกับท่าทางเปิ่นๆ ของคนจีน กิริยามารยาทที่เอะอะโฉ่งฉ่าง รวมทั้งความนิยมที่ผู้หญิงจีนจะมาคลอดลูกที่ฮ่องกง เพื่อจะให้ลูกได้สิทธิพำนักถาวร
นักเดินทางอาจชวนคนฮ่องกง คุยเรื่องการจัดการแข่งขันรักบี้นานาชาติ เดอะ ฮ่องกง เซเว่นส์ ซึ่งจะแข่งกันในเดือนมีนาคมปีหน้า คนฮ่องกงตื่นเต้นเรื่องนี้กันมาก พวกเขาจัดปาร์ตี้ฉลอง (ล่วงหน้า) และใส่เสื้อกีฬาประจำทีมเดินไปมาตามถนน
ลอนดอน
ถึงแม้ลอนดอนจะมีระบบรถไฟใต้ดินที่ทันสมัย แต่คนที่อาศัยอยู่ที่ลอนดอนก็ชอบที่จะบ่นเรื่องนี้ เช่น รถเสีย รถวิ่งช้าไม่ทันใจหรือเรื่องรถหยุดให้บริการเพราะเจ้าหน้าที่สไตรค์ นอกจากนี้เรื่องดินฟ้าอากาศก็เป็นหัวข้อยอดฮิตเพราะอากาศแปรปรวนตลอดเวลา การวิพากษ์วิจารณ์ข่าวพยากรณ์อากาศก็เป็นเรื่องที่ได้รับความนิยมไม่ว่าที่ไหน
นอกจากนั้น กีฬาเป็นหัวข้อสนทนาได้เสมอโดยเฉพาะเรื่องฟุตบอลพรีเมียร์ลีกที่จัดแข่งทุกสุดสัปดาห์ ลองถามถึงทีมโปรด นักเดินทางก็จะกลายเป็นศูนย์กลางการพูดคุยได้ไม่ยาก คนลอนดอนยังชอบคุยเรื่องการแข่งขันกีฬาโอลิมปิคที่ลอนดอนเป็นเจ้าภาพเมื่อปีที่แล้วเช่น เรื่องพิธีเปิดที่ยิ่งใหญ่ การแข่งขันที่ตื่นตาตื่นใจ การรักษาความปลอดภัยเพราะข่าวลือเรื่องการก่อการร้าย แต่ถ้าถามเรื่องเหรียญที่อังกฤษได้ พวกเขาอาจจะไม่อยากคุยหรือจำไม่ได้ก็ได้
ลอสแอนเจอลิส
คนที่นี่ชอบคุยกันเรื่องการจราจร เช่น ถนนเส้นไหนรถติด ต้องออกจากบ้านกี่โมงเพื่อเลี่ยงรถติด ทางลัดหรือแม้แต่ขับรถอย่างไรให้ปลอดภัยเมื่อฝนตก การวนรถหาที่จอดรถในเมืองนี้ก็สามารถเป็นหัวข้อสนทนาได้ อีกเรื่องคือเรื่องรถ แต่ละคนไม่ว่ามีรถแพงหรือถูก เก่าหรือใหม่ก็จะมีเรื่องเล่าเกี่ยวกับรถของตนเองและยังชอบเล่าเรื่องรถในฝันที่อยากจะซื้อในอนาคตด้วย
นอกจากนั้น เป็นที่รู้กันว่า เมืองนี้เป็นเมืองแห่งอุตสาหกรรมภาพยนตร์และดาราดัง และเป็นที่ตั้งของฮอลลีวู้ด คนที่อาศัยอยู่ที่นี่มักมีเรื่องเล่าว่า ตนเองเคยเห็นดาราคนนั้นคนนี้ที่โน่นที่นี่หรือได้ไปยืนต่อแถวซื้อกาแฟสตาร์บัคต่อจากพระเอกหรือนางเอกเรื่องดัง
นิวยอร์ค
คนส่วนใหญ่ของเมืองใหญ่ในสหรัฐฯ เมืองนี้เดินทางด้วยรถไฟใต้ดินซึ่งบริการตลอด 24 ชั่วโมง และตลอด 7 วัน ดังนั้นเรื่องเม้าส์คงหนีไม่พ้นเรื่องนี้ พวกเขามักถกเถียงกันว่า รถไฟสายไหนที่แย่และสกปรกที่สุด รวมทั้งความล่าช้าของรถทำให้พวกเขาไปทำงานไม่ทัน หรือวันนี้สายไหนหยุดให้บริการ เรื่องดินฟ้าอากาศก็เป็นหัวข้อสนทนาได้เป็นอย่างดี ถ้าวันไหนอากาศดี ผู้คนจะหลั่งไหลออกมาที่สวนสาธารณะและคำพูดติดปากเมื่อเจอกัน คือ “อากาศวันนี้ดีจัง”
เมืองใหญ่ๆ มักมีปัญหาเรื่องความสะอาดและสุขอนามัย การมีหนูและแมลงสาบวิ่งไปมาในท่อระบายน้ำหรือในบ้านเป็นเรื่องปรกติของนิวยอร์ค ถึงแม้จะรังเกียจอย่างไร คนที่นี่มักชอบคุยกันเรื่องหนูและแมลงสาบที่พบในที่พัก ชอบเปรียบเทียบกันว่า หนูหรือแมลงสาบบ้านใครตัวใหญ่กว่ากัน
ลิสบอน
คนโปรตุเกสหายใจเข้าออกเป็นฟุตบอล ไม่ว่าคุยกันเรื่องไหนก็จะกลับมาจบที่เรื่องฟุตบอล ทีมฟุตบอลที่มีแฟนมากมาย เช่น เบนฟิก้า ปอร์โต้ หากนักเดินทางอยากชวนคนท้องถิ่นคุยก็ควรถามว่า คุณเป็นแฟนทีมบอลทีมไหน ยิ่งถ้าเป็นช่วงใกล้แข่งสุดสัปดาห์ คุณๆ จะได้ฟังการทำนายผลบอล การวิเคราะห์จุดอ่อนจุดแข็งของแต่ละทีม รวมทั้งนักบอลคนไหนเจ็บและคนไหนจะได้ลงเล่น
นอกจากนี้ คนโปรตุเกสชอบคุยและวิพากษ์วิจารณ์เรื่องน้ำหนักแม้แต่กับคนที่ไม่รู้จัก ดังนั้น นักท่องเที่ยวต้องอย่าไปโกรธหรือไม่พอใจถ้ามีคนมาทักว่า อ้วนหรือผอมจังเพราะพวกเขาถือเป็นเรื่องปรกติ
ซิดนีย์
การจราจรที่ติดขัดและเรื่องฟ้าฝนพายุเป็นประเด็นการพูดคุยได้เป็นอย่างดี เมื่อเจอหน้ากันคนมักจะบ่นว่า พวกเขาต้องใช้เวลามากในการเดินทางทั้งๆ ที่ระยะใกล้เพราะการจราจรติดขัด ส่วนเรื่องดินฟ้าอากาศ คนซิดนีย์เจอมาแล้วทั้งเรื่องแล้งและน้ำท่วม ดังนั้นพวกเขาสามารถเล่าให้ฟังได้
ตามธรรมดาแล้ว เรื่องการเมืองและศาสนาไม่ควรเป็นหัวข้อสนทนาโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับคนไม่รู้จัก แต่คนออสเตรเลียชอบบ่นและวิพากษ์วิจารณ์รัฐบาล ดังนั้น ถ้าคุณอยากคุยเรื่องนี้จริงๆ คงต้องถามให้เป็น