ประโยค ภาษาลาว
ภาษาลาวนั้นมีทั้งหมด 6 สำเนียงใหญ่ๆ ได้แก่
1. ลาวเวียงจันทน์ เป็นภาษาลาวที่เป็นภาษาราชการ ใช้ในพื้นที่ เวียงจันทน์ บอลิคำไซ
2. ลาวเหนือ ใช้ในพื้นที่ หลวงพระบาง ไซยะบุลี อุดมไซ
3. ลาวกลาง ใช้ในพื้นที่ คำม่วน สะหวันนะเขต
4. ลาวใต้ ใช้ในพื้นที่ จำปาสัก สาละวัน เซกอง อัตตะปือ
5. ลาวตะวันตก เป็นภาษาลาวที่ใช้ในภาคอีสานประเทศไทย
6. ลาวตะวันออกเฉียงเหนือ ใช้ในพื้นที่ คำม่วน สะหวัน นะเขด
ตัวอักษรลาว มี 27 ตัว ซึ่งเรียกว่า “พยัญชนะเค้า” และมี “พยัญชนะควบ” 6 ตัว รวมเป็น 33 ตัว ส่วนสระมี 29 ตัว ซึ่งล้วนมีความคล้ายคลึงกับอักษรไทย สาเหตุมาจากอักษรไทยและลาวมีวิวัฒนาการมาจากอักษรเทวนาครี ซึ่งเป็นอักษรที่ใช้ในอินเดียทางตอนเหนือนั่นเอง
ประโยคพื้นฐานภาษาลาว
คำทักทาย ได้แก่ ซำบายดี-(สวัสดี) ขอบใจ-(ขอบคุณ) ขอบใจหลายๆ-(ขอบคุณมาก) บ่เปนหยัง-(ไม่เป็นไร) ขอโทด-(ขอโทษ) ขอให้เข้มแข็ง-(ขอให้มีสุขภาพดี) ขอให้มั่นยืน-(ขอให้อายุยืน) บ่ดี-ไม่ดี งาม-(สวย) เจ้าชู้-(รูปงามมีเสน่ห์–ถือเป็นคำชม)
น่าฮัก-(น่ารัก) แม่นแล้ว-(ใช่) บ่แม่น-(ไม่ใช่) ลาก่อน-(ลาก่อน(ใช้ในกรณีที่ จากไปไกล)) โซกดี-(ลาก่อน(ใช้พูดลาตอนที่ยังอยู่ใกล้)) ยินดีที่ฮู้จัก-ผยินดีที่ได้รู้จัก) เจ้าซื่อหยัง-(คุณชื่ออะไร) ข่อยซื่อ-(ฉันชื่อ) เจ้ามาแต่ไส-(คุณมาจากไหน) สบายดีบ่-(คุณเป็นอย่างไรบ้าง)
เกี่ยวกับ ช็อปปิ้ง :ได้แก่ เท่าได๋-(เท่าไหร่) ถึก-(ถูก) แพง-(แพง) จักรคิดไล่-(เครื่องคิดเลข) มักหลาย-(ชอบมาก) แพงหลาย-(แพงมาก) ลดได้บ่-(ลดหน่อยได้ไหม) หลุดราคา-(ลดราคา) ซอกซื้อ-(หาซื้อ) คำ-(ทองคำ) ทอง-(ทองเหลือง) คำกิโล-(ทอง 99 เปอร์เซ็นต์) หลายโพด-(มากไป) น้อยโพด-(น้อยไป)
อันนี่แม่นหยัง-(นี่อะไร) หยัง,แม่นหยัง-(อะไร) อันนั้นแม่นหยัง-(นั่นอะไร)
ลดใหญ่-(รถยนต์) ลดจัก-(รถมอเตอร์ไซค์) ลดถีบ-(รถจักรยาน) สามล่อ-(รถสามล้อ) ลดเม-(รถประจำทาง) แอ๊ดซัง-(เบนซิน) กาซวน-(โซล่า) ปิล็อต-(นักบิน , กัปตัน) โอแตส, สาวอากาศ-(แอร์โฮสเตส) เดิ่นบิน-(สนามบิน) เดิ่นกีฬา-(สนามกีฬา) ปี้-(ตั๋ว) ปี้ยน-(ตั๋วเครื่องบิน) บ่อนขายปี้-(ที่ขายตั๋ว) ข้าวของ-(กระเป๋า, สัมภาระเดินทาง)
หากจะหาความรู้เกี่ยวกับภาษาลาวเพิ่มเติม ยังมีข้อมูลมากมายในเว็บไซต์ต่างๆ และหนังสือสอนภาษาต่างๆ